Bij Anne-Marie en Koen en hun kinderen.
Wij hebben elkaar drie jaar geleden ontmoet op vakantie in Duitsland. Door Marnix. Die zat op een kleedje bij de vouwwagen en groette iedereen uitbundig. Met zijn innemende lach en schitterende kop met krullen was het een attractie.
Olav en Marnix bij de vouwwagen in 2010
Anne-Marie is zangeres en heeft gezongen tijdens de uitvaartdienst. Het was schitterend en we zijn heel erg dankbaar dat ze dat heeft willen doen.
Vandaag is het weer heel erg gezellig en lekker. Het contact met hen is het levende bewijs dat je je intuïtie moet volgen. Bij het contact op de camping was er een klik. Een bijzonder gevoel. En dat blijkt juist te zijn geweest.
De enkele keer dat ik mijn intuïtie genegeerd heb aangaande sociale contacten bleek dat een grote fout te zijn geweest. Met grote en pijnlijke gevolgen.
Ik leer te luisteren naar mijn intuïtie. Steeds vaker gebeurt het dat mijn intuïtie niet meer hoeft te schreeuwen maar dat ik bij de eerste fluistering al gehoor geef. Dat geeft kwaliteit.
Anne-Marie en Koen, bedankt voor jullie hartelijke gastvrijheid, vriendschap en asperges!
Wat is dat een super aandoenlijke foto! Het is de eerste die ik zie waar zo duidelijk Marnix op staat nog in goede gezondheid. (Op degene die jij hebt gepost van het groene jasje). Wat is hij leuk!!!
BeantwoordenVerwijderenIk ben er stil van en diep diep ontroerd. Op de foto is Marnix ongeveer zo oud als mijn zoontje nu is.
Zoals zo vaak gaat mijn hart enorm naar jullie uit.
Ingrid de Leeuw